تأثیر سطوح مختلف سویای پرچرب و مولتی آنزیم بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی در بلدرچین ژاپنی

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف سویای پرچرب (صفر، 25/4، 5/8 و 75/12 درصد) و مولتی آنزیم(صفر و 500 میلی گرم در کیلوگرم) بر عملکرد، راندمان لاشه، کیفیت گوشت سینه و برخی از فراسنجه های خونی در بلدرچین ژاپنی انجام شد. برای انجام آزمایش از 480 قطعه جوجه بلدرچین نر و ماده در قالب 8 تیمار با 4 تکرار استفاده شد که در هر تکرار 15 قطعه بلدرچین بطور تصادفی قرار داده شدند. دوره آزمایش از سن 3 تا 45 روزگی بود. دراین تحقیق از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی استفاده شد و عملکرد بلدرچین ها در 4 سطح سویای پرچرب (صفر، 25/5،4/8و 75/12 درصد) و 2 سطح مولتی آنزیم (صفر و 500 میلی گرم در کیلوگرم) مورد مقایسه قرار گرفتند. جیره ها در تیمارهای مختلف به لحاظ انرژی و پروتئین از نسبت یکسانی برخوردار بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که سطوح مختلف سویای پرچرب و مولتی آنزیم تأثیر معنی داری بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در کل دوره نداشت (05/0p). طول دئودنوم در نتیجه مصرف سطح 75/12 درصد سویای پرچرب بطور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بدست آمد(05/0>p) . همچنین طول ژژونوم در اثر مصرف 500 میلی گرم در کیلوگرم مولتی آنزیم بطور معنی داری کمتر از جیره فاقد آنزیم بود (05/0>p). تأثیر سویای پرچرب، مولتی آنزیم و اثر متقابل سویای پرچرب و مولتی آنزیم بر سایر فاکتورهای لاشه مثل وزن زنده، درصد سینه، ران، پانکراس، چربی محوطه بطنی و روده کوچک معنی دار نبود (05/0p)، در حالیکه در 30روز پس از انجماد میزان مالون دی آلدئید و در زمان 90 روز پس از انجماد میزان اسیدیته گوشت سینه بطور معنی داری متأثر از سطوح مختلف سویای پرچرب قرار گرفتند. مقادیر چربی خام و رطوبت در بین تیمارها در روزهای 30 و 90 روز پس از انجماد معنی دار نبود (05/0<p).